Με το Final Frontier στις αποσκευές τους και στα πλαίσια της προώθησης του, μας επισκοπήθηκαν στο Terra Vibe Park οι Βρετανοί το 2011. Στα πλαίσια του Sonisphere Festival, μαζί με μια πλειάδα καταξιωμένων γκρουπ του σκληρού ήχου (Slipknot, Mastodon, Rotting Christ, Gojira κ.α.), μια ζεστή Παρασκευή του Ιούνη, οι Maiden ήταν για ακόμα μια φορά πιστοί στο ραντεβού τους με το ελληνικό κοινό.
Η αγωνία μεγάλη και δικαιολογημένη στους fans που περιμένουν υπομονετικά χαζεύοντας τη sci-fi σκηνή που είχε σχεδόν ετοιμαστεί.
Ποιά θα είναι τα νέα κομμάτια που θα μας παρουσιάσουν και πόσα?
Θα τα αποδώσουν με την ποιότητα που μας έχουν συνηθίσει, παρά το μέγεθος και την πολυπλοκότητα τους?
Θα καταφέρει ο χρόνος να επηρεάσει αυτή τη φορά το αγέρωχο και μοναδικό παίξιμο τους (βαδίζουν στα μέσα της 6η δεκαετίας της ζωής τους, μην ξεχνιόμαστε!)?
Πως θα είναι από κοντά ο νέος Eddie?
Λίγο μετά τις 9 τα φωτά πέφτουν.
Ο τοίχος των ηχείων σείεται από το εισαγωγή του ‘ Satellite 15... The Final Frontier’, συνοδευόμενο από το σχετικό video στις 2 γιγαντοοθόνες που πλαισιώνουν τη σκηνή.
Οι Maiden είναι εδώ και η γιορτή αρχίζει!
Τη σκυτάλη παίρνει ακόμα ένα νέο κομμάτι, το El Dorado (άκρως συναυλιακό και Maidenικο!) και ακλουθεί το κλασσικό ‘2 Minutes to Midnight’ για να σηκωθεί και ο τελευταίος που βρισκόταν στο Terra Vibe εκείνο το βράδυ!
Στη συνέχεια, οι Βρετανοί μας παρουσιάζουν τις δυο ίσως κορυφαίες συνθέσεις του τελευταίου δίσκου τους, τα ‘Coming Home’ και ‘Talisman’!
Μυσταγωγία, ατμόσφαιρα που μόνο οι ίδιοι μπορούν να δημιουργήσουν και με ένα Bruce που παραδίδει μαθήματα ερμηνείας!
Ακολουθεί ένα από τα ομορφότερα και ατμοσφαιρικότερα κομμάτια της καριέρας τους, το ‘Dance of Death’ από τον ομώνυμο δίσκο του 2003. Ο κόσμος απολαμβάνει τη θεατρικότητα και την αρτιότητα των εκτελέσεων τραγουδώντας όλους τους στοίχους!
Και αφού μας οδήγησαν σε μελωδικά μονοπάτια της καριέρας τους, αποφασίζουν να πατήσουν γκάζι και να ανεβάσουν την αδρεναλίνη μας σε επικίνδυνα επίπεδα με τα ‘The Trooper’, ‘The Wicker Man’, ‘Blood Brothers’ (στο όποιο ο Bruce πιάνοντας τον παλμό του κόσμου, τραγούδησε το refrain του Alexander the Great με 15.000 φωνές να τον συνοδεύουν – άλλωστε το Blood Brothers είναι γραμμένο για αυτές τις χιλιάδες φωνές και τα εκατομμύρια ανά τον κόσμο που τους ακολουθούν πιστά για δεκαετίες), το νέο ‘When the Wild Wind Blows’, το ‘The Evil That Men Do’, το υπερκλασικό και άκρως συναυλιακό ‘Fear of the Dark’ και κλείνουν με το ‘Iron Maiden’, για να αποσυρθούν στο backstage για λίγες ανάσες και να ετοιμάσουν την τελική επίθεση της Βρετανικής Metal μηχανής!
Για encore λοιπόν έρχονται τα ‘The Number of the Beast’, ‘Hallowed be thy Name’ και ‘Running Free’ για να μας πάρουν και τα τελευταία ίχνη αντοχής που διαθέταμε!
Τι άλλο να ζητήσει κάποιος, από μια υπερμπάντα που σε κάθε εμφάνιση της αποδεικνύει πως μόνο τυχαία δεν απολαμβάνει τον θρόνο του σκληρού ήχου και χαίρει του σεβασμού των απανταχού μουσικόφιλων?
Όσο κι αν περνούν τα χρόνια, εφόσον θα ανέβουν πάνω στο σανίδι, ξέρεις ότι δεν γίνεται να απογοητευτείς, ξέρεις ότι ακόμα το έχουν, γιατί ξέρεις ότι είναι οι αυστηρότεροι κριτές του εαυτού τους. Είναι επαγγελματίες που αγαπάνε τη μουσική τους και τη σέβονται, αποδίδοντας την πάντα σε υψηλότητα επίπεδα και φροντίζοντας ακόμα και την τελευταία λεπτομέρεια του show τους, ώστε να μεγιστοποιήσουν την απόλαυση όσων πιστών προσέλθουν στα live τους.
Οι Maiden αποδεικνύουν
εν έτη 2011, ότι δεν είναι μια tribute
μπάντα του εαυτού της, που θα αναπαράγει τις επιτυχίες της νιότης
της, φθείροντας την εικόνα της για μερικές ακόμα αρπαχτές. Άραγε πόσες μπάντες,
με 31 χρόνια δισκογραφίας, θα τολμούσαν σήμερα να βγουν στο δρόμο παίζοντας τον
μισό νέο δίσκο τους και να αφιερώσουν περίπου τα 2/3 της συναυλίας τους στη δισκογραφία
της τελευταίας δεκαετίας?
Μην ψάχνεις άδικα. Iron Maiden is gonna get you, no matter how
far!
Up The Irons!
