Με το νέο single να έχει κλείσει 36 ώρες περίπου, οι οπαδοί των IRON MAIDEN έχουμε διχαστεί σε στρατόπεδα, με τα κυριότερα να είναι αυτοί που περιμένουμε τον δίσκο, ξέροντας πως οι MAIDEN δεν συνηθίζουν να βγάζουν το hit του δίσκου για single, και το άλλο στρατόπεδο να είναι αυτοί που ξεγράφουν από τώρα το The Book Of Souls.
Η αλήθεια είναι ότι μιλάμε για ένα απολαυστικό κομμάτι. Σίγουρα δεν μπαίνει στο top 10, αλλά για 3 εβδομάδες πριν από την κυκλοφορία του δίσκου, σε πριζώνει λίγο. Αλλά είναι 15 σημεία, τα οποία με λίγη ανάλυση βγαίνουν ως αρετές του κομματιού.
1. Το intro
Αρχίζοντας δυναμικά με ένα σύνολο ξεσηκωτικών, uptempo arpeggios ενώ πίσω, ο Nicko υποστηρίζει με απλό και σταθερό drumming, αυτά τα 7 δευτερόλεπτα είναι ένα textbook κομμάτι εισαγωγής, ιντριγκάροντας τον ακροατή να μπει στο κομμάτι.
2. Το riff
Το απλοϊκό riff του κομματιού είναι σφυρηλατημένο στις φλόγες του NWOBHM, και έχει τις ρίζες του στις πρώτες μέρες όταν τα απότομα κοψίματα των superstars της δεκαετίας του 1970 όπως UFO και FREE αναμειγνύονταν με το απότομο ύφος του punk rock στις pubs και τα γκαράζ της Αγγλίας.
3. Η κουδούνα
Ναι, και αυτό αποτελεί αρετή. Δεν φανταζόταν κανείς ότι οι MAIDEN θα χρησιμοποιούσαν εργαλείο βοσκού σε κομμάτι τους, αλλά χτυπόντας τα sticks στο σίδερο, ο Nicko, από τα πρώτα δευτερόλεπτα, τοποθετεί τη συσκευή εντοπισμού αγελάδων και κατσικιών, που όλοι οι βοσκοί στα χωριά λατρεύουν, στο προσκήνιο.
4. Η κραυγή
Αυτή η κραυγή α λα Be Quick Or Be Dead του Dickinson δεν δείχνει σε καμία περίπτωση άνθρωπο που πέρασε καρκίνο. Ναι, ακούγεται λίγο μεστή η φωνή του στο κομμάτι, αλλά όχι ταλαιπωρημένη. Θεατρικότητα, τρέλα, πονηριά. Έχει επίσης αυτό το έντονο στοιχείο της αντι-αεροπορικής σειρήνας που λατρεύουμε σε αυτό το συγκρότημα.
5. Το υπόλοιπο drumming
O Nicko αποτελεί την σπονδυλική στήλη του κομματιού με το groove του και το πνεύμα που δίνει στο drumming, με εθιστικά rolls στα tom και χτυπήματα στα πιατίνια που συνδυάζονται με κέφι και διακριτικότητα. Θα πέσει πολύ air drumming από οπαδούς.
6. Τα φωνητικά
Εναλάσσοντας μεταξύ μπάσων φωνητικών και οπερατικών εξάρσεων, τα φωνητικά του είναι εξαιρετικά, αν σκεφτεί κάποιος ότι είχε μη-διαγνωσμένους όγκους στη γλώσσα. Φανταστείτε στα live, δηλαδή!
7. Το βίντεο κλιπ
Η ονείρωξη κάθε οπαδού Maiden που του αρέσουν τα games ή οποιουδήποτε θέλει να δει έναν 8-μπιτο Eddie να χοροπηδάει σαν τον Super Mario στις πολυκατοικίες του φόντου στο Killers. Κάνοντας ένα ταξίδι στα 35 χρόνια των Games, ο Eddie τρέχει, σκοτώνει, σφάζει και θυσιάζει στο τέλος την ίδια του την καρδιά σε έναν βωμό. (σημείωση: Κάποια εταιρεία να το φτιάξει σε παιχνίδι. ΤΩΡΑ!)
8. Το ρεφραίν
"Shadows in the stars, we will not return/Humanity won't save us at the speed of light." Φιλοσοφικός, κοσμολογικός Bruce στα καλύτερά του. Σου σηκώνει την τρίχα με τις ψιλές νότες και τις μελωδίες του.
9. Το μπάσο
Ο Αρχηγός εδώ μας δίνει ίσως τον καλύτερο «καλπασμό» του στο μπάσο, αλλά είναι πιο απαλός, πιο ζεστός, πιο κομψός, αν μπορούμε να πούμε, από όσα κομμάτια έχει γράψει. Πολύ ωραία και τα διακριτικά περάσματά του κάτω από την κραυγή του Bruce.
10. Τα σόλο
Τι μπορείς να πεις για το αχτύπητο δίδυμο των Smith/Murray; Ξεκινώντας από το 2:49 μέχρι και το 3:30 έχουν αυτόν τον απίστευτο συγχρονισμό και το όλο lead φαίνεται αυθόρμητο. Πολλά tricks, και εκπληκτικοί καταιγισμοί από νότες, στριμωγμένα σε μόλις 40 δευτερόλεπτα αφήνοντάς σε να θέλεις κι άλλο.
11. Το κέλτικο riffάκι
Αμέσως μετά το solo, η μελωδία που ακούσαμε σαν trailer του δίσκου, αλλά και του single, έχει τον αέρα ενός Κέλτικου riff, το οποίο θα μπορούσε να παίζει σε μια αερομαχία κλίμακας αντίστοιχης της μάχης της Αγγλίας
12. Οι στίχοι
Εξίσου εμπνευσμένοι με το βίντεο, και με αναφορές επιστημονικής φαντασίας, όπως: "On the edge that you can't see, let's shoot the moon you and me" και "I'll say a mass for you and wave, shooting plasma from my grave" έχουν ένα ακαταμάχητο συνδυασμό υψηλού επιπέδου φυσικής και χιουμοριστικές αναφορές στον εαυτό του από τον Dickinson.
13. Το artwork
Ναι, ακόμα και αυτό είναι αρετή. Μπορεί να είναι απλά μια εκδοχή του εξώφυλλου του άλμπουμ περασμένη από ασπρόμαυρο φίλτρο, αλλά ο νέος Eddie με την αμφίεση των Mayas έρχεται σαν όαση σωτηρίας από τα 2 προηγούμενα εξώφυλλα και ειδικά το έκτρωμα του The Final Frontier.
14. Η συσκευασία
Διαθέσιμο μόνο από ένα κατάστημα ηλεκτρονικών, το Best Buy, το single έχει και μια special έκδοση με δώρο ένα T-shirt και ένα κουπόνι έκπτωσης για την αγορά του άλμπουμ.
15. Το φινάλε
Το φινάλε του κομματιού είναι μια επίδειξη φωνητικών από μεριάς του Bruce, ενώ ταυτόχρονα, μετά το “We slip into the night”, ο Steve δίνει τα γκάζια στο μπάσο του, ενώ ο McBrain δίνει ένα τελευταίο γύρο στο κιτ του.
Για το Rock Overdose,
Γιάννης Πιτσάκης
