Το αγαπημένο μας συγκρότημα επέλεξε φέτος της γραφική και πανέμορφη πρωτεύουσα της Σλοβενίας, την Λιουμπλιάνα για να ξεκινήσει της περιοδεία The Future Past tour, μια περιοδεία που όπως φαίνεται θα επεκταθεί πλήρως στον Καναδά και την Αμερική, καθώς και στον υπόλοιπο κόσμο το επόμενο έτος.
Έχοντας κλείσει τις πτήσεις, τα ξενοδοχεία και τα τραίνα από την ημέρα της ανακοίνωσης ότι η πρεμιέρα θα είναι στην Σλοβενία, ξεκινήσαμε να σχεδιάζουμε όλες τις λεπτομέρειες, καθώς η μετάβαση μας ήταν μέσω του Ζάγκρεμπ. Φτάνοντας λοιπόν στην γραφική Λιουμπλιάνα και έπειτα από το απαραίτητο check-in στο ξενοδοχείο, μεταβήκαμε στο πανέμορφο κλειστό Stožice Arena, που συναντήσαμε αμέτρητους φίλους και γνωστούς από κάθε άκρη της γης. Κυριολεκτικά από Αμερική, Καναδά, Αυστραλία, Κολομβία, Μεξικό και όπου αλλού μπορείτε να φανταστείτε. Εδώ να σημειώσω, ότι τα τελευταία 15-20 χρόνια έχει φτιαχτεί μια πανέμορφη παρέα, δίχως να έχει κάτι να χωρίσει, όπου ταξιδεύουμε και απολαμβάνουμε τις συναυλίες των Iron Maiden, σε όλα τα μήκη του πλανήτη. Προσωπικά έχω δει το συγκρότημα σε πάνω από 20 διαφορετικές χώρες μέχρι τώρα και η λίστα θα μεγαλώσει μέχρι το τέλος της φετινής περιοδείας.
Έχοντας κληρωθεί με First to the Barrier από το επίσημο Fan Club, αναμέναμε υπομονετικά να μπούμε στην αρένα, λίγα λεπτά νωρίτερα από όλους, ώστε να δούμε τις συναυλία από τις πρώτες σειρές. Το πρωί της συναυλίας και καθώς οι φήμες ήταν παντού, διέρρευσε ένα βίντεο από το soundcheck όπου μας επιβεβαίωσε πανηγυρικά ότι θα ακούσουμε για πρώτη φορά στην ιστορία το σημαντικότερο τραγούδι για την χώρα μας, Alexander the Great.
Οι δυναμικοί και πολύ δεμένοι The Raven Age, άνοιξαν την βραδιά, όπου ο George Harris και η παρέα του έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό, όμως εμείς βρισκόμασταν για άλλο λόγο στην Λιουμπλιάνα.
Λίγα λεπτά μετά τα φώτα έσβησαν, οι ήχοι του Doctor Doctor των UFO στα ηχεία ανέβασαν τα επίπεδα της προσμονής στα ύψη και ξαφνικά, αντί της εισαγωγή με τα τύμπανα του Senjutsu, ακούστηκε το θέμα του δικού μας, Βαγγέλη Παπαθανασίου, Blade Runner. Φωνές, κραυγές, κλάματα και χέρια στον αέρα από μια κατάμεστη, sold out αρένα. Ένα ταξίδι στον χρόνο ξεκινάει και το Caught Somewhere in Time ξεκινάει με neon φώτα, φουτουριστικό θέμα και την μπάντα να έχει βρει ξεκάθαρα το ελιξίριο της νεότητας, καθώς τα επιχειρήματα μου δεν μπορούν να τεκμηριώσουν αυτό που έβλεπα.
Το κοινό εκπληκτικά εκδηλωτικό, πράγμα που έδειχνε και την προσμονή της περιοδείας, καθώς το Somewhere in Time, εκτός από προσωπικό μου αγαπημένο άλμπουμ, είναι προφανώς και πολλών άλλων, οπότε το sing along ήταν πραγματικά πρωτόγνωρο.
Συνέχεια με το αναμενόμενο Stranger in a Strange Land, ένα από τα πιο groovy τραγούδια της μπάντας. Τα δύο αυτά αντικατέστησαν το ομώνυμο του δίσκου και το Stratego. 3η επιλογή της περιοδείας το Writing on the Wall και κολλητά τα δύο μεσαία του άλμπουμ, Days Of Future Past και The Time Machine. Σίγουρα όχι οι μεγαλύτερες επιτυχίες του άλμπουμ, όμως νομίζω ότι ο κόσμος θα τα αγαπήσει, ειδικά στην σύνδεση με τους στίχους και την συγκεκριμένη περιοδεία. Μια από τις δύο ευχάριστες εκπλήξεις της βραδιάς ήταν το The Prisoner, με το κοινό να το λατρεύει από την χαρακτηριστική του εισαγωγή. Ακολουθεί το πρώτο από τα τρία επικά τραγούδια της βραδιάς, Death Of The Celts, δύσκολο για συναυλίες και σίγουρα λιγότερο αγαπημένο από το Hell on Earth, όπου θεώρησα ότι πλέον δεν θα παίξουν. Ακολούθησε η δεύτερη έκπληξη του setlist, Can I Play With Madness και πίσω στον χρόνο για το Heaven Can Wait. Ένα τραγούδι, από τα πιο συναυλιακά στην ιστορία της μπάντας, που δυστυχώς δεν θα έχουμε λογικά την τύχη να δούμε πάνω από την σκηνή καθώς δεν έχει βγει κάποια αντίστοιχη ενημέρωση μέχρι σήμερα.
Έφτασε η ώρα που περιμέναμε από μικρά παιδιά. Έγραψα μια δημοσίευση στα προσωπικά social media μου, πως αυτή την μέρα την περίμενα από την ηλικία του γιου μου που είναι τώρα 8, και έχω περάσει τα 40. Το backdrop με τον Μέγα Αλέξανδρο έκανε την εμφάνιση του και τις κραυγές μας μπορείτε να τις ακούσετε στο live stream που κάναμε στην σελίδα του Iron Maiden the Geek FC στο Facebook.
My son ask for thyself another kingdom,
For that which I leave is too small for thee…
Δεν μπορούν συνδυασμοί γραμμάτων και λέξεων που αποτυπώνονται σε χαρτί να περιγράψουν τα συναισθήματα μας για τα οκτώ περίπου επόμενα λεπτά. Είναι ένα μουσικό όνειρο ζωής που είχαμε ξεγράψει, ειδικά όταν στην περιοδεία του 2008 Somewhere Back in Time δεν εκπληρώθηκε. Ζήσαμε την πρώτη εκτέλεση του Alexander the Great από τους Iron Maiden. Ένα μεγάλο κουτάκι στην bucket list μας συμπληρώθηκε.
Κάπου εδώ όλα τα άλλα είχαν διαδικαστικό χαρακτήρα. Το συναυλιακό Fear Of The Dark, με πολύ διαφορετικό stage performance και το ομώνυμο τραγούδι θα έκλειναν το πρώτο σετ με τον πελώριο Eddie από το Senjutsu να κάνει την εμφάνιση του πίσω από το drum kit του Nicko.
Ένα λεπτό παύση και μια εκπληκτική τριπλέτα θα έκλεινε την συναυλία. Hell On Earth που δεν περιμέναμε με τίποτα πλέον, με ένα μοναδικό pyro show και εκπληκτικό backdrop artwork, The Trooper και το προσωπικό αγαπημένο Wasted Years, μας άφησαν να αναρωτιόμαστε αν γίνεται καλύτερα από αυτό που ζήσαμε.
Οι Iron Maiden δεν δίστασαν να βγάλουν κλασικές επιτυχίες από την περιοδεία του Legacy of the Beast με φανταστικά σκηνικά, όπως το Aces High και το Flight of Icarus, τα οποία ήταν ηχητικά και οπτικά υπερθεάματα. Ασφαλώς αφαίρεσαν, με πολλά κιλά τσαμπουκά, το The Number of the Beast και φυσικά το προσωπικό αγαπημένο μου Hallowed Be Thy Name και παρόλα αυτά μας άφησαν άφωνους.
Σίγουρα δεν ήμουν ποτέ αντικειμενικός με την μπάντα, ούτε διακρίνομαι για αυτό. Αυτή τη στιγμή είμαστε καθοδόν για την Πράγα όπου θα δούμε την δεύτερη και τρίτη συναυλία της περιοδείας και ευελπιστούμε να δούμε όσες πιο πολλές μπορούμε στην υπόλοιπη Ευρώπη και σε άλλες ηπείρους μόλις ανακοινωθουν.
Ένα μεγάλο προσωπικό ευχαριστώ στον Χάκο για την πρόσκληση του για αυτό το αφιέρωμα και σε όλους τους φίλους που μας στέλνουν ακατάπαυστα μηνύματα καθημερινά όλο αυτόν τον καιρό. See you on the road!
Up the Irons
