1992
Εξώφυλλο άλμπουμ | |
---|---|
Studio άλμπουμ από τους Iron Maiden | |
Κυκλοφόρησε | 11 Μαΐου 1992 |
Ηχογραφήθηκε | Barnyard Studios, Essex, England, 1991 - Απρίλιος 1992 |
Είδος | Heavy metal |
Διάρκεια | 58:29 |
Διάρκεια | Αγγλικά |
Εταιρεία | EMI, Epic (ΗΠΑ) |
Παραγωγός | Martin Birch, Steve Harris |
Singles από το Fear of the Dark | |
|
Fear of the Dark (1992)
Το Fear of the Dark είναι το ένατο στούντιο άλμπουμ που κυκλοφόρησε από το Βρετανικό heavy metal συγκρότημα, τους Iron Maiden. Κυκλοφόρησε στις 11 Μαΐου το 1992, και ήταν ο τρίτος δίσκος που μπήκε στο top UK albums chart και ο τελευταίος με τραγουδιστή τον Bruce Dickinson μέχρι την επιστροφή του το 1999.
Ήταν επίσης το πρώτο άλμπουμ στο οποίο έκανε παραγωγή ο Steve Harris, και τοη τελευταία παραγωγή του Martin Birch (μετά από αυτή την παραγωγή αποσύρθηκε).
Ιστορία
Το εξώφυλλο του άλμπουμ ήταν το πρώτο που δεν σχεδίασε ο καλλιτέχνης Derek Riggs, του οποίου τα σχέδια απορρίφθηκαν και διάλεξαν αυτό του Melvyn Grant. Σύμφωνα με τον μάνατζερ Rod Smallwood, ξεκίνησε να δέχεται και σχέδια από άλλους καλλιτέχνες καθώς "Θέλαμε να αναβαθμίσουμε τον Eddie για την δεκαετία του ‘90. Θέλαμε να ξεφύγει από το αμιγώς πλάσμα που βγαίνει από κόμικ τρόμου και να τον μετατρέψουμε σε κάτι πιο άμεσο ώστε να γίνει πιο τρομακτικός." Ο Melvyn Grant έχει σχεδιάσει από τότε αρκετά εξώφυλλα για τους Iron Maiden, κάνοντας τον το δεύτερο πιο συχνό σχεδιαστή μετά τον Riggs.
Αφού είχαν ηχογραφήσει το προηγούμενο άλμπουμ (το 1990 No Prayer for the Dying) σε ένα αχυρώνα ιδιοκτησίας του Steve Harris με το Rolling Stones Mobile Studio, που οδήγησε σε αρνητικά αποτελέσματα, για αυτό το άλμπουμ ο Harris μετέτρεψε το κτίριο σε ένα κανονικό στούντιο (και το ονόμασε "Barnyard"). Ο Dickinson περιγράφει τα αποτελέσματα ως "ελαφρώς βελτιωμένα γιατί ήρθε ο Martin [Birch] για να επιβλέψει τον ήχο. Αλλά υπήρχαν πολλοί περιορισμοί στο στούντιο – κυρίως εξαιτίας του μεγέθους του. Στην πραγματικότητα δεν ήταν πολύ άσχημο, αλλά ήταν λίγο πιο κάτω από το άρτιο."
Το στυλ του άλμπουμ έδειξε κάποιον πειραματισμό,με το "Be Quick or Be Dead," ένα τραγούδι σε γρήγορο ρυθμό που ήταν και το πρώτο single του άλμπουμ, και το "Wasting Love," που είναι η μόνη μπαλάντα του συγκροτήματος, που θυμίζει την εποχή του πρώτου προσωπικού άλμπουμ του Dickinson, το Tattooed Millionaire. Και τα δύο τραγούδια ήταν προϊόν συνεργασίας του Dickinson με τον Gers, που έρχονται σε αντίθεση με το "Afraid to Shoot Strangers" του Harris, ένα πολιτικό τραγούδι που εκφράζει την άποψη ενός στρατιώτη στον πόλεμο του Περσικού Κόλπου, ενώ ο Dickinson θα παρουσίαζε το τραγούδι στο Castle Donington ως "πόσο χάλια ήταν αυτός ο πόλεμος, που τον ξεκίνησαν οι πολιτικοί και τον τελείωσαν άνθρωποι που δεν θέλουν να σκοτώνουν κανέναν."
Μόνο δύο από τα τραγούδια του άλμπουμ, το ομότιτλο και το "Afraid to Shoot Strangers," θα επιβίωνε στις περιοδείες μετά το 1993. Το "Fear of the Dark" ήταν ένα δημοφιλές τραγούδι στις συναυλίες, και ήταν το μοναδικό που παίχτηκε στη παγκόσμια περιοδεία Somewhere Back in Time και δεν προερχόταν από την δεκαετία του ‘80. Το "Afraid to Shoot Strangers" έγινε συχνή προσθήκη στις setlists των live ,κατά τη διάρκεια της θητείας του Blaze Bayley στους Iron Maiden, και μπήκε ξανά από τότε σε setlist το 2012.
Τα "Be Quick or Be Dead," "From Here to Eternity," "Wasting Love," και μία live εκδοχή του ομότιτλου τραγουδιού κυκλοφόρησαν και ως singles.
Fear of the Dark Tour was the tour supporting the album.
Υποδοχή
Οι κριτικές για το άλμπουμ ήταν ανάμεικτες, με την Allmusic να δηλώνει ότι ήταν, "μία βελτίωση μετά το υποτονικό No Prayer for the Dying του 1990 (μουσικά και ηχητικά)," το άλμπουμ " δεν ήταν ισάξιο με την εξαιρετική δουλειά που έκαναν την δεκαετία του ‘80." Η Sputnikmusic είχε πιο θετική στάση απέναντι στην κυκλοφορία, δηλώνοντας ότι "παρόλο που πολλά από τα τραγούδια δεν είναι ισάξια των προδιαγραφών τους... το συγκρότημα επιστρέφει στην κορυφή όπου ήταν όλη τη δεκαετία του '80." Το Billboard είχε επίσης μία θετική στάση απέναντι στην κυκλοφορία, λέγοντας ότι η φωνή του Dickinson "δεν δείχνει σημάδια φθοράς" και η κιθάρα "ακούγεται φρέσκια και ζωηρή".
Τον Οκτώβριο του 2011, το Fear of the Dark κατέλαβε την όγδοη θέση στο top ten του περιοδικού Guitar World για τα άλμπουμ κιθάρας του 1992.
Το Fear of the Dark έγινε το τρίτο άλμπουμ των Iron Maiden που μπήκε στο UK Albums Chart. Είναι το πιο πετυχημένο άλμπουμ του συγκροτήματος στην Βόρειο Αμερική σύμφωνα με την Nielsen SoundScan με πωλήσεις που φτάνουν τα 438,000 αντίτυπα μέχρι το 2008.
Track listing
No. | Title | Writer(s) | Length |
---|---|---|---|
1. | "Be Quick or Be Dead" | Bruce Dickinson, Janick Gers | 3:24 |
2. | "From Here to Eternity" | Steve Harris | 3:38 |
3. | "Afraid to Shoot Strangers" | Harris | 6:56 |
4. | "Fear Is the Key" | Dickinson, Gers | 5:35 |
5. | "Childhood's End" | Harris | 4:40 |
6. | "Wasting Love" | Dickinson, Gers | 5:50 |
7. | "The Fugitive" | Harris | 4:54 |
8. | "Chains of Misery" | Dickinson, Dave Murray | 3:37 |
9. | "The Apparition" | Gers, Harris | 3:54 |
10. | "Judas Be My Guide" | Dickinson, Murray | 3:08 |
11. | "Weekend Warrior" | Gers, Harris | 5:39 |
12. | "Fear of the Dark" | Harris | 7:18 |
Total length:
|
58:29 |
1995 reissue bonus CD | |||
---|---|---|---|
No. | Title | Writer(s) | Length |
1. | "Nodding Donkey Blues" | Dickinson, Gers, Harris, Nicko McBrain | 3:18 |
2. | "Space Station No. 5" (Montrose cover) | Sammy Hagar, Ronnie Montrose | 11:58 |
3. | "I Can't See My Feelings" (Budgie cover) | Tony Bourge, Burke Shelley | 3:50 |
4. | "Roll Over Vic Vella" (parody of Chuck Berry's "Roll over Beethoven") | Chuck Berry | 4:48 |
5. | "No Prayer for the Dying" (live) | Harris | 4:23 |
6. | "Public Enema Number One" (live) | Dickinson, Murray | 3:58 |
7. | "Hooks in You" (live) | Dickinson, Adrian Smith | 3:44 |
- "Space Station No. 5" Contains a hidden track entitled "Bayswater Ain't a Bad Place to Be" (Previously available as a hidden track on the UK Single of 'Be Quick Or Be Dead')
Μέλη
- Bruce Dickinson - vocals
- Dave Murray - guitar
- Janick Gers - guitar
- Steve Harris - bass guitar, backing vocals
- Nicko McBrain - drums
- Βοηθητικό προσωπικό
- Michael Kenney - keyboards